ماينر
سختي بلاك اتريوم (Ethereum) در نوامبر 2016 شروع به افزايش كرد و توسعه دهندگان از آن زمان به طور مداوم مجبور به انجام هارد فورك (hard fork) شده اند تا شبكه را تا انتقال به الگوريتم گواه اثبات سهام (PoS) حفظ كنند. تيم اتريوم در هارد فورك استانبول تصميم گرفت كه فعلا افزايش سختي اتريوم را به تعويق بياندازد. بسياري معتقدند كه اين افزايش سختي منجر به شروع عصر يخبندان اتريوم خواهد شد.
افزايش سختي و عصر يخبندان اتريوم
توسعه دهندگان ابتدايي اتريوم در واقع مايل به استفاده از الگوريتم گواه اثبات سهم در مكانيسم آن بودند اما چون پياده سازي اين الگوريتم زمان بر بود، آنها كار را با الگوريتم شناخته شده گواه اثبات كار (PoW) شروع كردند. اين توسعه دهندگان يك فرآيند افزايش تدريجي سختي را براي اتريوم تعيين كردند و قصد داشتند كه اين فرآيند تا زمان انتقال كامل شبكه به گواه اثبات سهم باقي بماند. با افزايش سختي، ايجاد بلاك هاي جديد پيچيده تر از قبل مي شود.
در ابتدا قرار شد كه اين سختي بعد از آماده شدن اتريوم براي كار بر روي يك الگوريتم جديد با نام كاسپر (Casper) افزايش يابد و به اين ترتيب از شروع به اصطلاح عصر يخبندان اتريوم جلوگيري شود؛ اين الگوريتم جديد قرار بود كه يك مرحله انتقالي باشد و بعد از آن گواه اثبات كار ديگر سودآور نباشد و ماينرها (miners) به استفاده از الگوريتم گواه اثبات سهم روي آورند.
از منظر تئوري، اين فرآيند ماينر ها را وادار به انتقال به زنجيره جديد و رها كردن زنجيره قديمي مي كرد. اما در اين توسعه تاخير روي داد و انتقال به نسل دوم اتريوم انجام نشد. بار ها خواسته شده كه افزايش سختي صورت بگيرد كه تيم اتريوم با انجام هارد فورك از آن جلوگيري كرده تا ماينر هاي حامي شبكه باقي بمانند و شبكه را رها نكنند.
خطرهاي عصر يخبندان اتريوم چيست؟
ويتاليك بوترين (Vitalik Buterin) كه يكي از بنيان گذاران اتريوم است، پيش بيني كرده كه پاييز اين شبكه در 2021 اتفاق مي افتد و با افزايش سختي، استخراج به روش گواه اثبات كار تقريبا غير ممكن خواهد شد. اين در حالي است كه انتقال به الگوريتم گواه اثبات سهم تا كنون با شكست مواجه شده است.
در آپريل 2019، اين سختي باز افزايش پيدا كرد و اگر اين روند همچنان ادامه پيدا كند، عصر يخبندان اتريوم مي تواند بسيار سريعتر از آنچه كه انتظار مي رود، شروع شود. در اين حالت، ماينر ها شبكه را رها خواهند كرد و مقياس پذيري كاهش خواهد يافت؛ اين امر حتي ممكن است به فروپاشي شبكه هم منجر شود.
كناره گيري ماينر ها
با به تعويق افتادن هارد فورك كنستانتينوپل (Constantinople) در ژانويه 2019، تعداد اتريوم هاي استخراج شده در روز كاهش پيدا كرد. سختي استخراج افزايش پيدا كرد و در نتيجه، صدور روزانه اتريوم از 20000 در ماه ژانويه به 13000 در ماه مارس رسيد. وضعيت روز به روز براي خريد ماينر ها مشكل تر مي شود و اگر توسعه دهندگان و تيم اتريوم راه حلي براي اين معضل پيدا نكنند، مسئله جدي تر خواهد شد.
بنا بر گزارش سازمان Susquehanna كه يك سازمان تريد جهاني است، سودآوري استخراج اتريوم با كارت گرافيك از نوامبر 2018 تقريبا به صفر رسيده است. افزايش سختي و رقابت بر اين بازار تاثير داشته اند اما برتري بيت مين (Bitmain) و وجود دستگاه هاي آنت ماينر (Antminer) جديد نيز بي تاثير نبوده است. دليل ديگري براي اين امر، افت تقريبا 10 برابري قيمت اتريوم به نسبت دسامبر 2017 مي باشد.
افزايش سختي اتريوم باعث مي شود كه استخراج آن كمتر از حال حاضر سودآور باشد و در نتيجه ماينر ها شبكه را رها كنند. رها كردن شبكه حتي اگر به صورت كامل هم صورت نگيرد باعث پايين آمدن امنيت شبكه اتريوم مي شود و امكان حمله 51 درصد بسيار بالا مي رود. اين واقعا مصيبت بار خواهد بود و براستي عصر يخبندان اتريوم را رقم خواهد زد.
از طرف ديگر، بسياري از ماينر ها در انتظار يك به روز رساني احتمالي ديگر با نام ProgPoW مي باشند كه در اين ارتقا، ماينر هاي ايسيك (ASIC) با تجهيزات سنتي تر جايگزين خواهند شد. لازم به ذكر است كه حتي در صورت كناره گيري ماينر ها باز تعدادي براي حمايت از شبكه باقي خواهند ماند.
تعدادي از كارشناسان بر اين باورند كه اين افزايش سختي براي انتقال به الگوريتم گواه اثبات سهم ضروري مي باشد. انتقال به اين الگوريتم، به نفع شبكه اتريوم است و امنيت آن را بالاتر مي برد. از طرف ديگر، اين انتقال باعث كاهش مصرف انرژي مي شود و اين براي آينده اتريوم بسيار خوب است.
مقياس پذيري ضعيف و فروپاشي شبكه
با افزايش زمان بلاك، توانايي پردازش داده ها توسط شبكه اتريوم كمتر مي شود. افزايش زمان تاييد تراكنش ها يكي از تبعات منفي اين امر است. انتشار يك دقيقه اي بلاك براي اتريوم رويكرد پايداري بود و مخصوصا براي حال حاضر مناسب بود. اگر دوباره هارد فورك به تاخير انداخته شود، كارمزد ها در شبكه افزايش پيدا مي كند و پيچيدگي نيز به سطحي مي رسد كه توليد يك بلاك حدود دو دقيقه طول خواهد كشيد.
افزايش تدريجي سختي اتريوم منجر به افزايش زمان استخراج كوين هاي جديد مي شود و در نتيجه، بلاك ها آهسته تر ايجاد مي شوند و زمان تاييد تراكنش افزايش خواهد يافت. اين شبكه را بسيار كند خواهد كرد و حتي ممكن است منجر به توقف عملكرد آن شود.
كاهش پروژه هاي غير متمركز
عصر يخبندان اتريوم و كاهش مقياس پذيري اين شبكه مي تواند براي برنامه هاي غير متمركز (DApp) يك تراژدي باشد چرا كه اتريوم پناهگاهي براي اين قبيل پروژه ها بوده است. همچنان كه تعداد برنامه هاي غير متمركز افزايش پيدا مي كند، شبكه اتريوم با مشكلات بيشتر و بيشتري در خصوص خروجي تراكنش مواجه مي شود. اين جاي نگراني است و استفاده از برنامه هاي غير متمركز را در آينده گران تر خواهد كرد.
اينكه توسعه دهندگان اتريوم مي توانند راه حلي براي اين مشكل پيدا كنند يا نه، هنوز مشخص نيست. اما واضح است كه پيامد هاي هارد فورك استانبول مسئله را پيچيده تر كرده است. بعضي از پروژه هاي غير متمركز مانند Aragon و Cyber Network نگران اين هستند كه اين به روز رساني باعث بر هم زدن قرارداد هاي هوشمند آنها شود و هزينه فعاليت ها در داخل شبكه را تا 30 درصد بالا ببرد.
تاخير يا حذف
هفته گذشته، تيم اتريوم از به تاخير انداختن مجدد افزايش سختي با فراهم كردن يك هارد فورك ديگر سخن گفت. اين مسئله تنها در ميان توسعه دهندگان مورد بحث قرار نگرفت، بلكه با ماينر ها و مشاركان بازار نيز مطرح شد. يكي ديگر از مسائلي كه مورد بحث قرار گرفت، حذف اين مكانيسم افزايش سختي بود و عده اي بر اين باورند كه بهتر است با حذف اين فرآيند، از انجام هارد فورك هاي متعدد جلوگيري كنند. اين افراد معتقدند كه انتقال به اتريوم نسل دوم به اين زودي ها نمي تواند صورت بگيرد و بهتر است با اين كار از شروع عصر يخبندان اتريوم ممانعت شود.
اما همه با اين نظر موافق نيستند و بعضي بر اين باورند كه حذف اين مكانيسم باعث مي شود كه اتريوم كمتر به روز رساني شود و بنابراين ماينر ها انگيزه كمتري براي به روز كردن نرم افزار و تجهيزات خود خواهند داشت. به نظر اين افراد، شبكه در حد زيادي كند مي شود و ريسك تحريم انتقال به نسخه هاي به روز بلاك چين اتريوم، مخصوصا نسخه اي كه الگوريتم گواه اثبات سهم نهايتا در آن پياده مي شود نيز موجود خواهد بود.
زمان هارد فورك بعدي (Muir Glacier)
در حالي كه توسعه دهندگان اتريوم بر برنامه اي دراز مدت براي سختي اتريوم توافق نكرده اند اما در كوتاه مدت توافق كرده اند كه اين مكانيسم را براي چند سالي عقب بياندازند. هارد فورك بعدي قرار است كه اين مكانيسم افزايش سختي را تا آنجا كه ممكن است به تاخير بياندازد و در نتيجه از وقوع عصر يخبندان اتريوم جلوگيري كند.
هارد فورك بعدي اگر با موفقيت انجام شود، توان به تاخير انداختن سختي را تا بعد از 4 ميليون بلاك ديگر دارد و اين يعني كه عصر يخبندان اتريوم در چند سال آينده رخ نخواهد داد. برخي از كارشناسان بر اين باورند كه كاربران و ماينر ها نبايد نگران باشند زيرا اين افزايش سختي توسط هارد فورك ها مهار مي شود و تهديدي جدي روياروي آنها نخواهد بود.